Tarımın en önemli kuralı toprağı sürmemektir. Doğayı kendi hâline bıraktığınızda orada yaşayan bitki, böcek ve mikroorganizmalar zaten toprağı işler, yumuşak ve bereketli bir hâle getirirler; dolayısıyla pulluğa ihtiyaç yoktur. Toprağı sürdüğünüz zaman, bütün bu böcek ve mikroorganizmaların yaşam alanlarını yok etmiş olursunuz, böylece bitkiler de büyümek için yapay gübreye gereksinim duyarlar. Bu bir kısır döngüdür.
Doğal tarım yönteminiz düşük girdiye ve basit uygulamalara dayanıyor: İşler için yalnızca çapa ve orak gibi el aletleri, gübre olarak ise yalnızca çiftlik atıkları kullanılıyor.
Doğayı kendi akışına bıraktığınızda besinler birikmeye başlar. Mesela baklagillerin bitki köklerinde rizobiyum adında ortakyaşar bakteriler bulunuyor. Bu bakteriler havadaki azotu bağlayarak toprağı besliyor. Her bitki güneşten gelen ısı ve ışıktan, her türlü kozmik madde ve enerjiden yararlanarak kendi hücrelerini oluşturup üremeleri için yaratılmış. İşte bu yüzden ormanlarda, dağlarda ve ovalardaki ağaçlar ve diğer bitkiler kimsenin gübre vermesine ihtiyaç duymadan yeşerip serpiliyor ve tüm vahşi yaşamı besleyebiliyorlar.
